• Recuerdos del futuro: julio 2009

    jueves, julio 23, 2009

     

    En habitaciones contiguas

    I died for Beauty – but was scarce
    Adjusted in the Tomb
    When One who died for Truth, was lain
    In an adjoining Room –

    He questioned softly “Why I failed”?
    “For Beauty”, I replied –
    “And I – for Truth – Themself are One –
    We Betheren, are”, He said –

    And so, as Kinsmen, met a Night –
    We talked between the Rooms –
    Until the Moss had reached our lips –
    And covered up – Our names –

    449, Emily Dickinson

    ---------------------------------
    Morí por la Belleza – pero apenas
    Me pusieron en la Tumba
    Cuando Uno que murió por la Verdad, fue a descansar
    En una Habitacion contigua -

    Él preguntó suavemente "¿Por qué he muerto?"
    "Por la Belleza", respondí
    "Y yo - por la Verdad - Ambas son Una -
    Somos Hermanos", dijo.

    Y así, como Parientes, encontrándonos de Noche -
    Hablamos entre las Habitaciones -
    Hasta que el Musgo alcanzó nuestros labios -
    Y cubrió - Nuestros nombres -

    viernes, julio 17, 2009

     

    Negra sombra

    Negra sombra, Rosalia de Castro

    Cando penso que te fuches, negra sombra que me asombras, ó pé dos meus cabezales tornas facéndome mofa.
    Cando maxino que es ida, no mesmo sol te me amostras, i eres a estrela que brila, i eres o vento que zoa.
    Si cantan, es ti que cantas, si choran, es ti que choras, i es o marmurio do río i es a noite i es a aurora.
    En todo estás e ti es todo, pra min i en min mesma moras, nin me abandonarás nunca, sombra que sempre me asombras.


    -------------------------------------------------------------------------------------------------
    NEGRA SOMBRA (traducción al castellano - Mónica B. Suárez Groba)
    Cuando pienso que te fuiste,negra sombra que me asombras, a los pies de mis cabezales, tornas haciéndome mofa.
    Cuando imagino que te has ido, en el mismo sol te me muestras,y eres la estrella que brilla,y eres el viento que zumba.
    Si cantan, eres tú que cantas, si lloran, eres tú que lloras,y eres el murmullo del río y eres la noche y eres la aurora.
    En todo estás y tú eres todo, para mí y en m misma moras, ni me abandonarás nunca,sombra que siempre me asombras.

    This page is powered by 

Blogger. Isn't yours?